Het gebruik van Le Subjoncif: Uitgebreid

In deze lesvideo legt Catherine je het gebruik van le subjonctif uit. Dit leerstofonderdeel behoort tot de leerstof verbes  van de derde graad. Wat is dat nu precies le subjonctif en wanneer gebruik je dat? Dat kom je allemaal te weten in deze lesvideo waar Catherine een uitgebreide uitleg geeft. 

Wat is le subjonctif?

Le subjonctif is een aanvoegende wijze en wordt in het Frans enkel toegepast in een bijzin. In het Nederlands gebruik je le subjonctif niet.

Gebruik van subjonctif na een wil of verlangen?

Le subjonctif gebruik je o.a. na bepaalde werkwoorden die iets uitdrukken in de hoofdzin. Drukt het werkwoord in de hoofdzin een wil of een verlangen uit?  In het Frans spreek je dan van une volonté (een wil) en un désir (een verlangen). Dan gebruik je le subjonctif in de bijzin. Bijvoorbeeld: je veux que tu te taisses. Die ‘je veux’ drukt een wil uit, dus gebruik je le subjonctif.

LET WEL OP! Het werkwoord espérer, hopen in het Nederlands, is een uitzondering. Het drukt wel een verlangen uit, maar toch gebruik je hier l’indicatif présent in de bijzin.

Gebruik van subjonctif na een noodzaak of een verplichting.

Drukt het werkwoord in de hoofdzin een noodzaak of een verplichting uit? Dan gebruik je le subjonctif. In het Frans spreken we dan van een ‘une nécessité’ (een noodzaak) of ‘une obligation’ (een verplichting). Bijvoorbeeld: Il faut que tu viennes!

Gebruik van subjonctif na een appreciatie of gevoel.

Als het werkwoord in de hoofdzin een appreciatie of gevoel uitdrukt, dan passen we hier ook le subjonctif toe in de bijzin. We spreken dan van een ‘un sentiment’ (een gevoel) of ‘une appréciation’ (een appreciatie). Bijvoorbeeld: Elle est contente que tu sois là.

Gebruik van subjonctif na twijfel of onzekerheid.

Een vierde voorbeeld waar le subjonctif gebruikt wordt, is als het werkwoord in de hoofdzin een twijfel of een onzekerheid uitdrukt, ‘un doute’ (een twijfel) en ‘une incertitude’ (een onzekerheid). Bijvoorbeeld: Je doute qu’il dise la vérité.

Gebruik van subjonctif na een (on)mogelijkheid.

De vijfde en laatste uitdrukking van een werkwoord in de hoofdzin die de bijzin verandert naar een subjonctif is een mogelijk- of onmogelijkeid. Vertaalt naar het Frans ‘une possibilité) of ‘une impossibilité). Bijvoorbeeld: Il est (im)possible qu’il s’en aille.

Gebruik van subjonctif na voegwoorden.

Naast werkwoorden die iets uitdrukken zijn er ook bepaalde voegwoorden die automatisch gevolgd worden door un subjonctif. Als je deze woorden ziet staan, volgt er altijd un subjonctif. Deze moet je vanbuiten leren. De voegwoorden zijn onderverdeeld in vier categorieën. We lijsten ze even kort op:

Voegwoorden van tijd (temps).

Voegwoorden die betrekking hebben op tijd en leiden tot le subjonctif zijn ‘avant que’, ‘en attendant que’ en ‘jusqu’à ce que’.

Voegwoorden van doel (but).

Voegwoorden die een betrekking hebben tot een doel en resulteren in een subjonctif zijn ‘afin que’ en ‘pour que’. De betekenis is voor beide woorden hetzelfde nl. opdat

Voegwoorden van tegenstelling (opposition)

In deze categorie zijn er twee voegwoorden die leiden tot een subjonctif nl. ‘à condition que’ en ‘a moins que’. Het eerste betekent op voorwaarde dat en het tweede tenzij.

Voegwoorden van manier (manière)

De laatste categorie zijn de voegwoorden van manier. Hier is één voegwoord dat leidt tot een subjonctif en dat is ‘sans que’. Dit betekent zonder dat in het Nederlands.

Op zoek naar nog meer lesvideo's over les verbes in de derde graad. Bekijk zeker dan de overzichtspagina.